Broad, sunlit uplands

Pascal had gelijk. Thuisblijven lost veel op.

Straten als in de jaren vijftig. Voor zover
nog met klinkers bestraat kan er weer
gras tussen de stenen gaan groeien.
Nog slechts een gestage stroom gele
ambulances rijdt van het front naar
het noorden.

Dit alles onder een staalblauwe hemel
niet langer bezoedeld door permanente
hoge bewolking van menselijk fabrikaat.
Nog slechts af en toe een enkele
condensstreep vanwege de thuiskomers.

Op de televisie vertoont men 's avonds
laat programma's van dertig jaar geleden.
Zodat we daarna kunnen slapen als
poezen in een mandje.

De man met de sigaar en twee vingers in
de lucht is al bijna zestig jaar dood.
In zijn plaats hebben de premier en de koning
het ons verteld. Bloed zweet en tranen en
anderhalve meter afstand.

Als we niet falen zullen we in vrede leven
en zijn we op weg naar paradijselijke
zonovergoten hooglanden.

Communicatie in tijden van Crisis

Het is opvallend hoeveel collega-bloggers ondertussen, al of niet op dagelijkse basis, verslag doen van hun wederwaardigheden tijdens de heersende crisis. Mijn behoefte om aan die trend mee te doen is niet allesoverstijgend, maar juist vanmorgen stuitte ik weer op een nieuw bij-effect van social distancing.

Mijn vrouw geeft, sinds de scholen dicht zijn, les via internet. Ze maakt daarbij en passant veel meer uren  dan ze normaal deed, want er zijn allerlei wielen om uit te vinden en het duurt even voor ze draaien. De belangrijkste kanalen doen het inmiddels, maar om persoonlijk contact te kunnen hebben met individuele leerlingen, moet ook Skype worden geïnstalleerd.
Nu had mijn vrouw daar al eens wat mee gedaan, maar alleen via de smartphone. In de huidige constellatie is het handiger om dat te doen vanachter de PC, aangezien een (goede) laptop hier nog steeds ontbreekt en de laptops van de school 'op' waren. Vanmorgen (zondag) concludeerde mijn vrouw dus dat er een webcam moest komen.
Geen nood, dacht ik: de MediaMarkt zit hier op loopafstand en hij is nog open. Ook op zondag.
Om een idee te hebben van wat er op het gebied van webcams te koop is en wat het kost, ben ik even naar de website van MediaMarkt gegaan. Waarbij blijkt dat er in geen enkele winkel van de Mediamarkt ook nog maar één webcam op voorraad is.

Eén en ander bevestigt wat ik in m'n vorige stukje al opperde. Internet moet ons gaan redden. Als we al niet het grootste deel van ons leven achter (of vóór) beeldschermen doorbrachten, dan komt dat moment nu wel hèèl erg dichtbij.

Des te meer omdat de totale lockdown ook aanstaande schijn te zijn.
Op hetzelfde internet las ik, ook vandaag, iemand die iemand kent die wist dat alle verloven bij het leger zijn ingetrokken en dat de eenheden vandaag worden gebriefd over wat hen te doen staat.
Klinkt niet onlogisch, want een totale lockdown zal moeten worden gehandhaafd en daarvoor is meer man- en vrouwkracht nodig dan de politie kan leveren.

Hoe nodig zo'n totale opsluiting is, vraag ik me af.
Zelf ben ik, op de momenten dat ik dat nodig vond, gewoon naar buiten gegaan. Mijn boot ligt deze winter toevallig ook op loopafstand van mijn huis en nu het weer wat beter wordt, is het tijd voor wat noodzakelijke en minder noodzakelijke klusjes. Waarbij ik ervan uitga dat er inderdaad nog wat van zeilen komt, dit jaar. Al moet ik daarvoor vele nachten in splendid isolation achter het anker doorbrengen en mag ik alleen havens aanlopen voor drinkwater en proviand. Voor u klinkt dat misschien als een soort alternatief voor een strafkamp, maar mij lacht het idee wel toe, eerlijk gezegd. Ik ben ertoe bereid.
Hoe dan ook: gewoon wandelend op straat is afstand houden geen enkel probleem. Zelfs hier in het centrum van Dordt is het al véél rustiger dan normaal en eenmaal buiten de bebouwde kom is er al helemaal geen probleem, vermoed ik zo.
Maar kennelijk danst men op plaatsen waar ik niet kom hoogst onverantwoordelijk op de vulkaan. Wat het meest nerveuze deel van ons volk om opsluiting van ons allen doet roepen.

Ik vrees met grote vreze. Want naast het ineenstorten van internet vrees ik de totale lockdown nog het meest, eerlijk gezegd. De scholen hoefden ook niet dicht, maar gingen dat wèl, omdat de stem des volks dat verordonneerde. Met de totale lockdown zal het ook wel zo gaan.

Waar dat dan, na een paar weken, weer toe gaat leiden is de vraag. Honderden mensen die het spoor volledige bijster raken en overmand door waandenkbeelden rare dingen gaan doen? Totale anarchie?

Eén verzoek aan Netflix, Film zoveel en hoe die amusementsfabrieken ook allemaal mogen heten, géén rampenfilms programmeren, alstublieft.

Bier in tijden van crisis

"Het heerst" zei men, nou ja; de huidige risicogroep dan toch, als het griepvirus weer eens om zich een greep.  Nu een wat agressievere variant wereldwijd begint op te spelen en de regering een aantal beslissingen heeft genomen, kunnen we het ook wat internationaler zeggen: corona rules!

Sinds gisteren biedt mijn vrouw vanachter haar huis-computer onderwijs aan haar VMBO-ers en vanmorgen deed ik boodschappen voor onze overburen, een echtpaar uit de al eerder genoemde risico-groep.
Hij is de tachtig al ruimschoots gepasseerd en is net weer thuis, nadat een kankergezwel uit zijn lichaam is verwijderd; zij nadert de tachtig en kwakkelt ook  met de gezondheid.
In hoeverre ik zelf tot de risicogroep behoor, is me niet helemaal duidelijk. Ik word in mei, ijs-en-weder-dienende, zesenzestig, maar ik voel me nog geen zesenzestig. Hoewel ik eigenlijk niet weet hoe dat zou moeten voelen. Mijn vader, bijvoorbeeld, heeft het me nooit kunnen vertellen. Die was dood toen ie een paar maanden vierenzestig was. Dat ik nu al langer leef, dan hij ooit heeft kunnen doen, stemt op een vreemde manier tot tevredenheid; laat ik het daar maar op houden.

Bij de lokale Albert Heijn waren nog steeds vrij veel dingen niet op voorraad.
Behalve kleine verpakkingen van één kilo, waren er vrijwel geen aardappels. Citroenen waren er weer wel; die waren er een dag eerder niet. Ook veel verse groenten waren er niet. Vreemd, want hoe zinvol is het hamsteren van verse groente? Ik eet ze het liefst terwijl ze nog min of meer vers zijn, tenminste. Het ontbrak aan wel meer dingen waarvan ik dacht dat het geen typische hamster-artikelen waren. Ik krijg derhalve de indruk dat de distributie van Albert Heijn niet helemaal optimaal werkt, op het ogenblik.
Na de boodschappen voor de buren ging ik nog een keer naar de AH. En laat ik het maar meteen toegeven: om te hamsteren.

Mijn oog was namelijk gevallen op het feit dat  "Alle Duvel" en veel van Brouwerij Het IJ in de bonus waren. Duvel Tripel Hop  is één van mijn favoriete bieren,  en met name de IPA's van Brouwerij Het IJ vind ik ook niet te versmaden. Albert Heijn bood dit alles nu aan met 25% korting. Een flesje Tripel Hop kost dan altijd nog € 1,49, maar zo goedkoop krijg ik het zelfs niet bij het Bierparadijs in Meer.
Het fijne was dat er maar weinig mensen hadden gedacht aan bier hamsteren. Er bleken uiteindelijk 15 flesjes Tripel Hop in het schap te staan. Daarnaast nam ik nog 8 flesjes van Brij. Het IJ mee.

Bij het afrekenen gebeurde er nog iets, dat leek te wijzen op dat waar ik op dit moment eigenlijk nog het bangst voor ben: het instorten van internet door overbelasting. Betalen met pin bleek namelijk onmogelijk bij de zelfscan-kassa waar ik dat probeerde. Het bleek gelukkig een lokaal probleem; andere kassa's deden het wel.
Desalniettemin: het is te hopen dat het internet in de komende weken blijft draaien, want zonder dat zouden we nog veel meer onthand zijn dan nu al het geval is. Het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat bij het volledig uitvallen van het net bepaalde vormen van anarchisme niet lang op zich laten wachten.

Hoe dan ook: in de eerstkomende weken hoef ik niet meer te slepen met losse flesjes bier.
De volgende boordschappenronde voor de overburen staat op de rol voor aanstaande vrijdag.